Máis de 100.000 nenas, nenos e adolescentes en Galicia padecen cada día as consecuencias da falta de recursos, conflitos familiares, inseguridade ou mesmo violencia. Esta circunstancia, que na escola pode pasar desapercibida, impídelles aprender en igualdade de condicións e lastra enormemente as súas oportunidades de futuro: o 70% do alumnado máis desfavorecido abandona os estudos prematuramente. É necesario xerar conciencia social sobre a necesidade de incorporar políticas e modelos de equidade educativa que permitan compensar as desvantaxes que afronta unha parte moi importante das nenas e nenos na etapa escolar.

Para conseguilo, 22 rapazas e rapaces de entre 14 e 23 anos en situación de vulnerabilidade social, decidiron qué aspectos da xuventude que nunca amosan as películas e as series querían recuperar. E cómo facelo. Idearon e gravaron tres curtas que reflicten as súas personalidades, que son diferentes, pero que teñen cousas en común, como a súa vontade de encaixar nun grupo, as consecuencias das malas decisións ou a responsabilidade que ten o resto da sociedade na solución dos conflitos que lles afectan.

“Parece que a xuventude está durmida, apagada, que non podemos pensar por nós mésmos”, din, “pero quizais non é así, igual se nos dan a ferramenta para expresarnos, podemos demostrar que a xuventude non é tan baleira e banal, que hai partes do sistema no que vivimos que non nos gusta e que temos ganas de cambialo, que podemos cambialo.”

En Empezar de Cero , o protagonista é un menor que chegou de Marrocos sen saber falar español e sen ningún apoio familiar. A historia comeza coa súa chegada ao centro de protección de menores, a súas primeiras amizades e os seus primeiros pasos para aprender a comunicarse noutro idioma e noutra cultura. Pero tamén a soidade, a necesidade de atopar a súa propia tribo, e como nesa busca acaba tomando decisións con consecuencias nefastas. A mensaxe final da curta ideada e realizada por Ihara Aglione, Ismael García, Siffedine Akasbi, Jorge Julio Fernández, Hipólito Barro e Marcelo Ríos é unha chamada a reflexionar sobre as enormes implicacións que teñen nas nosas vidas todas e cada unha das decisións que tomamos.

Na segunda ficción, Vidas Paralelas, abórdase a experiencia de dous irmás adolescentes con problemas coa súa familia, que chegan a un punto sen retorno cando o seu pai morre. Ao verse totalmente sós, toman camiños distintos para encaralos. O rapaz optar por madurar antes de tempo, por responsabilizarse e estudiar, buscar traballo… e a rapaza intenta evadirse no consumo de drogas, chegando a roubar ao seu propio irmán para seguir consumindo e, finalmente, a entrar no cárcere. Pero, unha vez máis, visibilízase a importancia vital que teñen as segundas oportunidades nestas idades e nestes contextos e Juan Esteban González, Pablo Luis Cabarcos, Julia López e Pedro Manguelle queren ofrecerlle a súa a esta personaxe de ficción, a través do seu irmán.

Ademais do obradoiro de vídeo participativo do que xurdiron estas curtas, A Tribo inclúe reforzo escolar durante todo o curso e mais obradoiros de educomunicación nos institutos aos que asisten estes mozos e mozas, para reflexionar conxuntamente co resto do alumnado sobre as dificultades extraordinarias que afrontan os compañeiros e compañeiras en risco de exclusión e as políticas de equidade que serían precisas para contrarrestalas.